Doğu Ukrayna’da, Rus kış savaşı şu ana kadar çok az başarı elde etti. Sahadaki kazançlar küçük ve kayıplar yüksek. Bu, örnek, Rus işgali konutu Donetsk kentine 50 kilometre önceki Vuhledar kasabası çevre çatışmalar için geçerli.
Eski bir kömür madenciliği kalesi olan Vuhledar, şu anda sadece yaklaşık 1.000 kişiye ev sahipliği yapıyor. Şehrin görüntüsü ve durumu şok edici. Ağır hasarların tek bir bina bile bulunamıyor.
Yaşam koşulları son derece zor, muhtemelen Orta Avrupalılar için neredeyse bile hayal edilemez. İçme suyu da eksik; bazı yerlerde ocak veya kar kaynatacak elektrik yok.
Vuhledar yanında ve içinde Ukrayna kuvvetlerine ait çok az işaret vardı. Rus mevzilerine topçu ateşi sürekli olarak duyuluyordu; karşı ateş duyulabiliyordu. Kasabanın adı, kabaca “kömür armağanı” olarak tercüme edilse de, ağır sanayinin önceki büyük önemini anımsatıyor.
Cephe hattının diğer kanadı, birkaç kilometre ötede durum hücreleri Vuhledar’daki kadar ıssız. Görülecek tek bir ruh yok; savaş bu köyleri de yaralıyor.
Sakinlerin bir daha geri dönecekleri dönmeyecekleri şüphelidir; Kesin olan şu ki, Vuhledar ve Donetsk Havzası’ndaki kasabaların çoğu, muhtemelen savaştan önce Ukrayna’da sahip oldukları ekonomik önemi asla geri kazanamayacak.
ORF muhabiri Christian Wehrschütz, Vuhledar’da fırıncı Oleg ve çalışanı Viktor’a ısınıyor. Birlikte, bir gece önce görevleri 1.500 somun ekmeği Pokrovsk’tan giderken bir saat çalışan Vuhledar’a getiriyorlar.
Yolda birkaç Ukrayna uçağı kontrol uçuşunu geçmek zorunda kaldılar. Gidecekleri yere varmadan birkaç kilometre önce kurşun geçirmez yelek ve miğferlerini giyerler çünkü Vuhledar bir savaş alanıdır ve ona bir topçu ateşi mümkündür.
